क्याफे वार्ता ! (भाग-३)

क्याफे वार्ताको भाग-२ यहाँ छ - www.santupaudel.blogspot.com

'एकजुवा घाम छदै पुर्वपश्चिम जान हिडेका गाडी र घाम एकै चोटी थानकोट काटे ।'

एकहुल हावाका झोक्काले पिपलका पात एक डालि खसाल्यो । खसेका पात कुल्चदै मान्छे र गाडीहरू आफ्नो निवासतिर अतालिदै हुर्रिए । हामी पनि हुर्रियौँ क्याफे कान्छी भेट्न ।  

'नयां कान्छि भेट्ने भए केटाहरूले ।' - चाउरे गर्वले फुल्यो । 

'रणे अलि उग्र छ । यस्को निग्रानी राख्नुपर्छ ।' -मोटे बाठ्ठियो ।

पेच परेछ क्यार ! 'रणे केही नबोलि उल्टै झन् सोझो देखिन खोज्यो ।'

'क्याफे कान्छी'---जिब्रो पट्काउदै चाउरे बक्न थाल्यो-

वानेश्वर पानी ट्यांकि अगाडीको पुरानो क्याफे, 'फेवा' । फ्रन्ट डेस्कमा बस्ने एउटी बहिनी थिई । ऐल्य छ कि छैन ? नगाको धेरै भो । काम गर्थि वा मालिक्नी । चाउरेलाइ था रैनछ । त्यति राम्री पनि हैन्, नराम्री पनि छैन् । 'फुलमाया' नाम । जेहोस्, नाम मात्रै भए नी धन्न पत्ता लगाएछ केटाले ।

क्याफेको नाम फेवा तर चाउरेका जिग्रीहरूले नाम जुराइदिएछन् 'फुलमायाको क्याफे' । सर्कलका केटाहरूमाझ फेमस । तिमर्को इडियट चोक जस्तै । चाउरेले एकै स्वाँसमा वाक्य टुंगायो ।   

ख १ को ट्याम्पु चोकमा रोकियो । चोक अघिल्तिर चाउरे । चाउरेका दाया र वाया रणे र मोटे ।

क्याफे-कान्छी उत्सुकताले रणे र मोटेका मन निमोठिएको थियो । किन धेरै धैर्य गर्न सक्थे ?

रणे र मोटेका आखा अघिल्तिरका घरतिर उक्लिए । लस्करै रहेका घरमा टांगिएका बोर्डहरूमध्ये एउटा रंगिन बोर्डमा वरिपरि घेरिएको पिलपिल बत्तिको प्रकाश एकैचोटी खसे । फ्ल्यासमा नाम देखियो 'फुलमायाको क्याफे' अर्थात् 'फेवा क्याफे' ।

ल देखे केटाहरूले, फटाफट हिड । च्याउरे खुशी हुँदै बोल्यो ।

इडियट चोक (वानेश्वर) अगाडीको ४ तल्ले घर । दोश्रो तल्लामा क्याफे । ठुलै र फरासिलो । रंगिन वत्तिका मधुर प्रकाशले क्याफे डान्सबार जस्तो देखिन्थ्यो । भित्ता गुलाबी रंगले पोतिएको । मन्द ध्वनीमा बज्ने लेटेस्ट हिन्दी फिल्मका गाना । समग्रमा क्याफे यस्तै थियो ।

दुइ लम्पट पहिलोपटक छिरेका फुलमायाको क्याफे । तर, भित्र छिरेर साँझ र कफि सकिन लाग्दासम्म फुलमाया भने फ्रन्ट डेस्कमा अझै देखापरेकि थिइनन् ।

'फुलमाया देखापरिन् आज'

चाउरेका गाला चाउरीनुपर्नेमा रणे र मोटे चाउरिए । हृदयका कुनातिर दुइ लम्पटले कान्छिलाइ पट्याउने आइडिया बुनिसकेका थिए होलान् । तर, कान्छी...।

'छोडिछे कि क्या हो ?' - रणे आत्तियो ।

'छैन रे छोडेकि ?' मोटेले सोधिसकेछ ।

'बरू फुलमायाका गाला कस्ता छन्, भन है चाउरे ?' स्याउ जस्ता कि जुनार ? मोटे तात्तिदै सोध्यो ।

चाउरे कुर्लियो  'इसकुस जस्ता छन् । काडै काडा भ'का । च्वास्स घोच्ने खाल्का, तिखा ।'

रणे झँस्कियो - 'साला, के बिना डण्डिफोर र'छन् ।'

०००००

कफिको घुट्कि निल्दै रणे छटपटाउन थाल्यो । चुरोट मगायो र धुवा उडाउन थाल्यो । मुटु छिट्छीटो धढ्किन थालेछ  । एक गिलास पानि सिनित्त पार्यो । अलि सित्तल भएछ, फुलमायासँगको रोमान्स हृदयतिर बजि त गो-    

भिडियोमा, फुलमाया सेक्सी थिइ । पातलि पातलि । अग्लि पनि । गोरि त उल्का । लजालु र मायालु उत्तिकै ? फुल जस्ती सुन्दर । क्याफेको कफिजस्तै कडा । अनि, भुतुक्कै पार्ने मन्द मुस्कान ।

अचानक रणे अतालिदै बोल्यो- 'अनि, केटाहरू आक्रामक भएर किन राख्दैनथे नाम 'फुलमायाको क्याफे' ।

ओए, 'हैन के भो तलाइ' -मोटे र चाउरे हाँस्दै सोधे ।

'ह्या केहि होइन' जुरमुराएको छातिभित्र आरामको लामो स्वाँस तान्दै ढाट्यो केटाले ।  

रणेलाइ फुलमायाप्रतिको कौतुहलले च्यापिरहदा यत्तिका बेरसम्म मोटे कल्पनामा नडुबि बस्न सक्ला त ? हृदयतिर अड्कल काटिसकेछ-

'फुलमाया पालुवा मुनाजस्ती कलिली थिइ तर केटाहरूले वाग्मती बनाइसके कि ? धत् मुटुले कत्ति चाँडो अपराध सोचेको । जमाना खराब वा 'म' ।

ठ्याक्कै ! करिनाको जस्तो फिगर । साला, आफु भने गोविन्द जस्तो छु । त्यस्तालाइ फेरि सैफजस्तो सेप भ'को चाहिन्छ । मोटेले थोरै चिन्ता हृदयतिर पोखायो ।

क्याट्रिना कैफजस्ती राम्रि र'छे भनी त...! मा कसम सल्लुको जस्तो ज्यान बनाउछु । दिपिकाको जत्रो हाइट र'छ भनेनी..., साला, रणविर बन्न सकिदैन् । रणेलाइ गरिखान दिनुपर्ला । आफु छु डल्ले ।

रणे र मोटे छिप्पिदो रातसंगै हृदयमा झुल्किएकी फुलमायाको रूपमा डुब्दै गए । जेहोस्, केटाहरूले कल्पनाको पोखरीमा एक रात भएपनि पौडि खेले ।...क्रमश,

०००००

यस 'क्याफे वार्ता !' भागहरू आइतबार नियमित ब्लगमा पोष्ट हुनेछ । धन्यवाद !

@ सन्तोष पौडेल - सन्तु